Przemysł obronny
MSPO 2023: Przeciwpancerne granaty dla dronów i ochrona samolotów od ITWL
Instytut Techniczny Wojsk Lotniczych tradycyjnie przedstawia na MSPO szeroką ofertę swoich wyrobów. Nowe propozycje są związane przede wszystkim z rozwiązaniami, które – jak pokazała wojna na Ukrainie – są niezbędne na współczesnym polu walki.
Nowością są komputerowy System Analizy Niezawodności Pojazdów Jelcz, a także system Szkolenia Poligonowego w Warunkach Walki Elektronicznej (SSPWE), stworzony jako element wsparcia systemu szkolenia załóg statków powietrznych do działań w warunkach oddziaływanie walki elektronicznej. System ten składa się z trzech jednostek kontenerowych, zasilanych z sieci przemysłowej lub agregatów. Są to Jednostka Zarządzania i Współpracy (JZW), Jednostka Obserwacyjno – Pomiarowa (JOP) i Jednostka Generacji Zagrożeń (JGZ).
Pokazano także absorbery fal elektromagnetycznych, czyli materiały tłumiące w postaci absorberów proszkowych, granulatów oraz farb. Rozwiązanie to chroni przed atakiem elektromagnetycznym, wykryciem radarowym, szpiegostwem, atakiem hakerskim czyzakłóceniami.
Zgodnie z doświadczeniami wojennymi ITWL prezentował uzbrojony wielowirnikowiec w wersji do zrzucania granatów. W tej roli wystąpił znany z wielu edycji targów AtraX, lecz tym razem z całą rodziną przystosowanej do niego amunicji. Znalazły się wśród niej:
- Lotniczy nabój kumulacyjno-odłamkowy LNKO do niszczenia opancerzonych i nieopancerzonych środków ogniowych oraz niszczenia i obezwładniania siły żywej, zdolny do przebijania pancerza o grubości stali do 120 mm RHA;
- Lotniczy nabój dymny LN-50-D do stawiania krótkotrwałych zasłon dymnych lub sygnalizacji;
- Lotniczy nabój odłamkowy do zwalczania siły żywej o promieniu rażenia 30 m;
- Lotnicze naboje hukowe do rozpraszania tłumów z gazem łzawiącym bądź bez (130~160 decybeli)
Prezentowano także rozpoznawczy system bezzałogowy Duch, produkowany obecnie w ramach programu Wizjer. Maszyna ta jest zdolna do wykrywania, identyfikacji i wskazywania współrzędnych obiektu. Zgodnie z dostępnymi informacjami masa całego systemu w wersji przenośnej (przenoszonej w plecaku) nie przekracza 50 kg, a masa startowa samego bezzałogowca wynosi 12 kg. Prędkość lotu wynosi od 60 km/h do 140 km/h, pułap operacyjny od 100 do 1000 metrów, a maksymalny pułap lotu – 4 km. Promień operacyjny systemu to maksymalnie 35 km, a czas przebywania w powietrzu przekracza 3,5 godziny.
Tradycyjnie pokazywano też najnowszą wersję systemu morskiego ubioru pilota. MUP-Rescue Pack „P" dla pilota, MUP-Rescue Pack „N/T dla nawigatora bądź technika pokładowego" i MUP-Rescue Pack „R" dla ratownika. Ubiory te chronią przed hipotermią w przypadku awaryjnego opuszczenia statku powietrznego nad powierzchnią morza. W ich skład wchodzi kombinezon suchy, bielizna, elementy ocieplające, kamizelka dwufunkcyjna, specjalistyczne buty i specjalistyczne elementy dodatkowe.
Prezentowano też zestaw imitatorów celów powietrznych ZICP-80 przeznaczony do szkolenia poligonowego pododdziałów obrony przeciwlotniczej w zakresie zwalczania środków napadu powietrznego rakietami klasy powietrze-powietrze, ziemia-powietrze, woda-powietrze oraz bronią lufową, flary i kasetę K-811H systemu ochrony biernej lotniczych platform załogowych, a także termiczne naboje zakłócające TNZ-26, TNZ-811H, TNZ-812; świece dymne BDSz i MDSz, świece granaty i kostki dymne ŁK-2, a także duży ładunek kumulacyjny, który może zostać wykorzystany do prac minerskich, tj.: niszczenia dróg, mostów przepustów czy wybijania otworów w schronach.
ITWL pokazywał także swoją propozycję lotniczej ćwiczebnej bomby LBĆw-10K naprowadzana na odbity promień lasera, za której pomocą można trenować bombardowanie pełnowymiarowymi bombami lotniczymi.